ΘΥΜΑΡΙ - ΧΡΗΣΙΜΟ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ

Θα αναφερθούμε σε ένα αγγειόσπερμο ποώδες, που ανήκει στα αρωματικά φυτά. Εμφανισιακά είναι ένα θαμνάκι ιδιαίτερα ανθεκτικό με το χαρακτηριστικό άρωμα του θυμαριού.

Περιέχει έλαιο που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην ιατρική και τη βοτανολογία. Είναι επίσης καλή τροφή για τις μέλισσες που παράγουν το εξαιρετικά ποιοτικό "θυμαρίσιο μέλι". 

Τι θέλει το θυμάρι;

- θερμό κλίμα με ήλιο και προτιμά την ξηρασία

- ελάχιστο πότισμα (ιδανικά, ένα κατά την εγκατάσταση στο χωράφι, ένα κατά τη συγκομιδή και 3-4 ποτίσματα σε ενδιάμεσα διαστήματα, για την καλύτερη ανάπτυξή του)

- ελαφρύ χώμα με καλή αποστράγγιση και οξύτητα 6-8 pH (αναπτύσσεται και στα υπόλοιπα εδάφη με μειωμένη αξία σε άρωμα και έλαια)

- μεταφύτευση στα χωράφια τις εποχές φθινόπωρο ή άνοιξη

- ιδανικά αποδίδουν τα μέγιστα σε έδαφος πλούσιο σε κάλιο, θείο, άζωτο, φώσφορο

Πως φυτεύουμε το θυμάρι;

Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα, σπόρους, διαίρεση και παραφυάδες. Η φθινοπωρινή καλλιέργεια με σπόρους γίνεται είτε στα τέλη του καλοκαιριού και η ανοιξιάτικη στα τέλη του χειμώνα. Σε υψηλές θερμοκρασίες ποτίζουμε 2 φορές τη μέρα και μεταφυτεύουμε όταν το θυμάρι μας αναπτυχθεί σε ύψος 15 εκατοστών. Αντίστοιχα οι παραφυάδες μεταφυτεύονται την άνοιξη απευθείας από το φυτό στο χωράφι, αφού ως πλαϊνοί βλαστοί έχουν ήδη τη ρίζα τους.

Ένα στρέμμα χρειάζεται περίπου 5000 με 6000 φυτά, ανάλογα και με την πυκνότητα. Το θυμάρι αναπτύσσεται 2 έτη και μετά αρχίζει η συγκομιδή. Να διευκρινίσουμε οτι η συγκομιδή του θυμαριού σε μεγάλες ποσότητες γίνεται με ειδικό μηχάνημα, σε μικρότερες όμως μπορεί να γίνει και με το χέρι και ΠΟΤΕ δεν μαζεύουμε σε περιόδους βροχοπτώσεως. Επίσης μετά τη συγκομιδή διατηρείται το νωπό προϊόν για 1 περίπου μήνα σε 0 βαθμούς Κελσίου. Το προϊόν μπορεί να διατεθεί και σε ξηρή μορφή. Η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει είτε με φυσικό τρόπο είτε με ξηρό αέρα είτε με λυοφυλοποίηση. Ακολουθεί αφαίρεση των μισχών και κοσκίνισμα. Μια ακόμη διάθεση του προϊόντος είναι με μορφή ελαίου που επιτυγχάνεται με ειδική επεξεργασία.   

Από τι κινδυνεύει;

Το θυμάρι όπως προείπαμε είναι ανθεκτικό φυτό σε ασθένειες. Μεγάλος κίνδυνος είναι τα ζιζάνια που βρίσκονται υπογείως και τα πετούμενα που επιτίθενται από αέρως. Η μόνη περίπτωση ασθένειας του φυτού από μύκητα είναι σε περιοχές με υπερβολική υγρασία για τα δεδομένα του θυμαριού. 

Ποια είδη μπορεί να συναντήσουμε;

Έχουμε τις πλατύφυλλες, στενόφυλλες και τις variegata. Άλλα είδη που χρησιμοποιούνται είναι:

- vulgaris

- citriodorus

- varico

- zygis